''Θα ΄ρθω να σε δω...μην της το πεις. Είναι μυστικό...' Είναι λοιπόν κι εκείνες οι στιγμές που ακούς το καταλληλο τραγούδι..την καταλληλη στιγμή..κι όλα τότε γίνονται ακόμη πιο δύσκολα..! Όταν οι σκέψεις σου είναι ακριβώς αυτοί οι στίχοι...!! Όταν κάθε νότα ξυπνάει στο μυαλό σου και μια διαφορετική εικόνα..μια διαφορετική στιγμή, ένα διαφορετικό συναίσθημα....Μα τί λέω..??!Ολες οι εικόνες μοιάζουν ίδιες και σε όλες επικρατούν τα ίδια συναισθήματα.Πρωταγωνιστής,πάντα,''αυτός''..Αυτός που μπορεί να με κάνει να χαμογελάσω ακούγοντας μόνο μια λέξη απ'τα χείλη του.Αυτός που μπορεί να με κάνει να κλάψω ακόμη πιο ευκολα.!!Κι εδώ ακριβώς είναι το λάθος..Ο άνθρωπος που θέλεις να είναι πάντα χαμογελαστός να είναι ο ίδιος που ευθύνεται για την θλίψη στο πρόσωπο σου..! Πόσο οξύμωρο,πόσο ειρωνικό,πόσο άδικο!! Και αναρωτιέμαι...''Γιατι?'' Αλλά κανεις δεν μπορεί να μου απαντήσει..Mα τόσο δύσκολη ερώτηση είναι πια?! Ας ρωτήσω κάτι αλλο λοιπόν.Πόσο θάρρος και δύναμη απαιτεί να έχεις για να τον βλέπεις μπροστά σου ευτυχισμένο κι ερωτευμένο.........με άλλη?Αυτό είναι ευκολότερο,το απαντάω και μόνη μου..''Παρα πολύ''.. Και τώρα θα μου πεις αυτο είναι εγωισμός..!Εντάξει ίσως και να ειναι..Αλλά πίσω απο αυτό τον εγωισμό κρύβονται τόσα πολλά συναισθήματα..Ολα εκείνα που δεν μπόρεσες ποτέ να εκφράσεις..Κι αυτό δεν είναι δειλία..Αντιθέτως,πρέπει να έχεις δύναμη για να μην δείξεις τίποτα,να το περάσεις όλο αυτό μόνη,και να μην τον χάσεις τελείως απ'τη ζωή σου...γιατί τον έχεις ανάγκη..Έτσι νομίζεις δηλαδή..Φυσικά και δεν τον έχεις..Ποτε δεν τον είχες..Ολα είναι στο μυαλό..!!!Αλλά παρολο που το γνωρίζεις δεν είναι εύκολο να τα βγάλεις όλα απο κει μέσα..Ίσως, τις στιγμές που σκέφτεσαι την αχαριστία,τον εγωισμό,την αδιαφορία του να παίρνεις κάποιες σωστές αποφάσεις,και να λες ως εδώ..Δεν αξίζει απλά!!!....Μετά απο λίγα λεπτά τα έχεις ξεχάσει όλα όσα έχεις πει..Ερχονται στο μυαλό σου οι άλλες στιγμές,Ερχεται στο μυαλό σου ο καλός του εαυτός,ή καλύτερα ο ψεύτικος εαυτός που έδειχνε σε σένα..Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, λοιπόν,είναι να φύγεις.. Καλύτερα να λείπεις παρά να περισσεύεις.. Oσο γι'αυτόν...αφησε τον εκεί που είναι..Αλλωστε ο καθένας βρίσκεται στην αγκαλιά που του αξίζει..Δεν παίρνει ποτέ τίποτα περισσότερο...Λιγότερο ίσως..αλλά περισσότερο ποτέ!!Ίσως η δική σου αγκαλιά να μην ήταν γι'αυτόν ..να τον έπνιγε..γιατί δεν έχει μάθει σε τόσο έντονα συναισθήματα..Σήκωσε τον δικό σου τοίχο και κλείσ'τον εξω..κι εκείνον και μαζί με αυτόν όλες τις σκέψεις που σε κάνουν να δακρύζεις...Και κάποια στιγμή να είσαι σίγουρη ότι θα καταλαβει ότι σου έδειξε τον πιο κακό του εαυτό κι ότι δεν το άξιζες,αλλά τότε δεν θα έχεις χώρο στη ζωή σου γι αυτόν......Τότε ΔΕΝ πρέπει πια να έχεις χώρο στην ζωή σου γι'αυτόν......Ως εδώ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου